24- വിരലടയാളം

 ആയിരത്താണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള വിരലടയാള തിരിച്ചറിയൽ

ലോകത്ത് ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും വിരലടയാളം മറ്റൊരാളിൽ നിന്ന് തീർത്തും വ്യത്യസ്തമാണെന്ന യാഥാർത്ഥ്യം നൂറ്റാണ്ടുകളായി മനുഷ്യരെ വിസ്മയിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇരട്ടകൾക്ക് പോലും സമാനതകളില്ലാത്ത ഈ അതുല്യമായ അടയാളങ്ങൾ പുരാതന കാലം മുതൽ തിരിച്ചറിയലിനും സുപ്രധാനമായ ആവശ്യങ്ങൾക്കും ഉപയോഗിച്ചുപോരുന്നു എന്നുള്ളതാണ് ശ്രദ്ധേയം. ആധുനിക ഫോറൻസിക് ശാസ്ത്രം ഈ പ്രത്യേകതയെ കൂടുതൽ വികസിപ്പിച്ച് കുറ്റാന്വേഷണ രംഗത്ത് നിർണായക പങ്ക് വഹിക്കുമ്പോഴും, വിരലടയാളം ഒരു പുതിയ കണ്ടെത്തലല്ല എന്ന് ചരിത്രപരമായ തെളിവുകൾ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

വിരലടയാളം തിരിച്ചറിയുന്നതിൻ്റെ ഉത്ഭവം ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുള്ളതാണ്. ഇതിന് ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു ഉദാഹരണമാണ് 14-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പേർഷ്യൻ ഗ്രന്ഥമായ "ജമേഹോൾ-തവാരിഖ്". ഈ ഗ്രന്ഥത്തിൽ വിരലടയാളം തിരിച്ചറിയാനുള്ള രീതികളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ ഇതിനും എത്രയോ മുൻപ്, ചൈനീസ് ക്വിൻ രാജവംശത്തിൻ്റെ (ബിസി 221-206) കാലത്ത് തന്നെ വാണിജ്യപരമായ കരാറുകളിലും മോഷണക്കേസുകളുടെ അന്വേഷണങ്ങളിലും വിരലടയാളങ്ങൾ ഒരു പ്രധാന തെളിവായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഒപ്പിന് പകരം ചക്രവർത്തിമാർ പോലും വിരലടയാളം പതിച്ചിരുന്നതായി ചരിത്രരേഖകളിൽ കാണാം. പുരാതന ഈജിപ്തിലെ പിരമിഡുകളിലും (ഏകദേശം 1000 ബിസിഇ) ഹമുറാബി ചക്രവർത്തി (1792-1750 ബിസിഇ) രേഖപ്പെടുത്തിയ ബാബിലോണിയൻ ലിഖിതങ്ങളിലും വിരലടയാളങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ കണ്ടെത്തലുകളെല്ലാം വിരലടയാളങ്ങളുടെ தனித்துவവും തിരിച്ചറിയാനുള്ള ശേഷിയും അന്നത്തെ സമൂഹങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു എന്നതിൻ്റെ ശക്തമായ തെളിവുകളാണ്.

മനുഷ്യരുടെ വിരലടയാളങ്ങൾ ലിംഗഭേദം, പ്രായം, വംശം എന്നിവ പരിഗണിക്കാതെ ഓരോ വ്യക്തിക്കും തനതായുള്ളതാണ്. എന്നാൽ, ഈ പ്രത്യേകതകൾക്കിടയിലും ഒരു വ്യക്തിയുടെ ലിംഗഭേദം വിശ്വസനീയമായി നിർണ്ണയിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന യാതൊരു വ്യതിരിക്തമായ സ്വഭാവസവിശേഷതകളും വിരലടയാളങ്ങളിൽ അടങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നത് ഒരു പരിമിതിയാണ്. ഓരോ വിരലിലെയും പാറ്റേണുകൾ സങ്കീർണ്ണവും അതുല്യവുമാണെങ്കിലും, അവ ലിംഗഭേദത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നില്ല.

വിരലടയാളങ്ങളുടെ ഈ അദ്വിതീയതയെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു അപൂർവ്വ ജനിതക അവസ്ഥയാണ് അഡെർമറ്റോഗ്ലിഫിയ. ഈ അവസ്ഥയുള്ള വ്യക്തികൾക്ക് വിരലടയാളങ്ങൾ ഉണ്ടാകില്ല. ലോകത്ത് വളരെ കുറച്ച് കുടുംബങ്ങളെ മാത്രമേ ഈ അവസ്ഥ ബാധിച്ചിട്ടുള്ളൂ. SMARCAD1 ജീനിലെ മ്യൂട്ടേഷനാണ് ഇതിന് കാരണം. ഈ അപൂർവ്വത വിരലടയാളത്തിൻ്റെ പ്രാധാന്യത്തെ കുറയ്ക്കുന്നില്ലെങ്കിലും, ജനിതകപരമായ കാരണങ്ങളാൽ പോലും ഈ അതുല്യതയ്ക്ക് മാറ്റം വരാം എന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

മനുഷ്യരെപ്പോലെ മൃഗങ്ങളിലും തനതായ തിരിച്ചറിയൽ അടയാളങ്ങളുണ്ട്. നായ്ക്കളുടെ മൂക്കിലെ അടയാളങ്ങളും സീബ്രകളുടെ വരകളും ഓരോ ജീവിക്കും വ്യത്യസ്തമായ സ്വത്വം നൽകുന്നു. പ്രകൃതിയിലെ ഈ വൈവിധ്യം ജീവികളുടെ തിരിച്ചറിയലിൻ്റെ പ്രാധാന്യം എടുത്തു കാണിക്കുന്നു.

നൂറ്റാണ്ടുകളായി മനുഷ്യരെ ആകർഷിച്ച വിരലടയാളങ്ങളുടെ സവിശേഷത, ഇന്ന് ഫോറൻസിക് ശാസ്ത്രത്തിലും വ്യക്തിഗത തിരിച്ചറിയൽ സംവിധാനങ്ങളിലും ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത ഒരു ഘടകമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. പരിമിതികൾ നിലനിൽക്കുമ്പോഴും, വിരലടയാളങ്ങളുടെ വ്യതിരിക്തത വ്യക്തികളെ തിരിച്ചറിയുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഉപാധികളിൽ ഒന്നായി ഇന്നും തുടരുന്നു. ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ ചരിത്രം ഈ വസ്തുതയ്ക്ക് അടിവരയിടുന്നു.