പ്രതിരോധശേഷിയുടെ കഥ: കെട്ടുകഥകളും വാസ്തവവും, വാക്സിനേഷന്റെ വിജയഗാഥയും
COVID-19 മഹാമാരിയുടെ കാലത്ത്, ഓറഞ്ച്, നെല്ലിക്ക, മുരിങ്ങയില തുടങ്ങിയ ചില ഭക്ഷണങ്ങൾക്ക് പ്രതിരോധശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ കഴിയും എന്ന തരത്തിലുള്ള പ്രചാരണങ്ങൾ വ്യാപകമായിരുന്നു. എന്നാൽ, യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രതിരോധശേഷി എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള തെറ്റായ ധാരണയാണ് പലപ്പോഴും ഇത്തരം അവകാശവാദങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം അടിവരയിട്ട് പറയുന്നത്, മൊത്തത്തിലുള്ള ആരോഗ്യത്തിനും പ്രതിരോധശേഷിക്കും ഒരു പ്രത്യേക ഭക്ഷണമോ പോഷകാംശമോ മാത്രം പോര, മറിച്ച് സമീകൃതാഹാരം അത്യാവശ്യമാണെന്നാണ്.
വിറ്റാമിൻ സി, വിറ്റാമിൻ ഡി തുടങ്ങിയവ നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് ഒഴിച്ചുകൂടാൻ പറ്റാത്ത പോഷകങ്ങളാണ്. വിവിധയിനം പഴങ്ങളിലും പച്ചക്കറികളിലും കാണുന്ന വിറ്റാമിൻ സി ശരീരത്തിന്റെ മൊത്തത്തിലുള്ള ആരോഗ്യത്തിന് പ്രധാനമാണ്. സൂര്യപ്രകാശത്തിലൂടെയും ഭക്ഷണത്തിലൂടെയും ലഭിക്കുന്ന വിറ്റാമിൻ ഡി കാൽസ്യം ആഗിരണം ചെയ്യാനും എല്ലുകളുടെ വളർച്ചയ്ക്കും സഹായിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഒരു പ്രത്യേക ഭക്ഷണത്തിനോ പോഷകത്തിനോ മാത്രം സമ്പൂർണ്ണ പ്രതിരോധശേഷി നൽകാൻ കഴിയില്ല എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയണം. ഉദാഹരണത്തിന്, വിറ്റാമിൻ സി ധാരാളമായി അടങ്ങിയ നെല്ലിക്ക കഴിക്കുന്നത് നല്ലതാണെങ്കിലും, മറ്റ് പോഷകങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഭക്ഷണം കഴിക്കാത്ത ഒരാൾക്ക് അത് മാത്രം കൊണ്ട് ശക്തമായ പ്രതിരോധശേഷി നേടാൻ കഴിയില്ല. അതുപോലെ, സൂര്യപ്രകാശം ഏൽക്കുന്നത് വിറ്റാമിൻ ഡി ലഭിക്കാൻ സഹായിക്കുമെങ്കിലും, എല്ലുകളുടെ ആരോഗ്യം നിലനിർത്തുന്നതിന് കാൽസ്യം അടങ്ങിയ ഭക്ഷണവും ആവശ്യമാണ്.
രോഗപ്രതിരോധം എന്നാൽ നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് രോഗാണുക്കളെ ചെറുക്കാനുള്ള കഴിവാണ്. ഇതിനായി ശരീരം ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. ധാന്യങ്ങൾ, പച്ചക്കറികൾ, പഴങ്ങൾ, ഇലക്കറികൾ, പയർവർഗ്ഗങ്ങൾ, പാൽ, മുട്ട, മാംസം എന്നിവയെല്ലാം ഉൾപ്പെടുന്ന സമീകൃതാഹാരം ഈ പ്രവർത്തനത്തിന് ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങൾ നൽകുന്നു. പ്രത്യേക ഭക്ഷണങ്ങളോ സപ്ലിമെന്റുകളോ പ്രതിരോധശേഷി പെട്ടെന്ന് വർദ്ധിപ്പിക്കും എന്ന ചിന്ത തെറ്റാണ്. പകരം, എല്ലാ പോഷകങ്ങളും അടങ്ങിയ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതും ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതശൈലി പിന്തുടരുന്നതുമാണ് ശക്തമായ പ്രതിരോധശേഷി നിലനിർത്താനുള്ള ശരിയായ മാർഗ്ഗം. ഒരു വീടിന്റെ അടിത്തറ ശക്തമാകുമ്പോളാണ് അത് ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നത് പോലെ, സമീകൃതാഹാരം നമ്മുടെ പ്രതിരോധശേഷിയുടെ അടിത്തറയാണ്.
പ്രതിരോധശേഷിയെക്കുറിച്ച് നിലനിൽക്കുന്ന ചില തെറ്റിദ്ധാരണകൾ മാറ്റേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. ഒരു പ്രത്യേക ഭക്ഷണം കഴിച്ചാൽ അല്ലെങ്കിൽ സപ്ലിമെന്റ് എടുത്താൽ പ്രതിരോധശേഷി വർദ്ധിക്കും എന്ന് ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം പറയുന്നില്ല. പ്രതിരോധശേഷി നേടാനുള്ള രണ്ട് പ്രധാന വഴികൾ രോഗാണുക്കളുമായി നേരിട്ട് സമ്പർക്കം പുലർത്തുക (ഇതൊരിക്കലും ശുപാർശ ചെയ്യുന്നില്ല) അല്ലെങ്കിൽ വാക്സിനേഷൻ എടുക്കുക എന്നതാണ്. വാക്സിനേഷൻ എന്നത് ഒരു പ്രത്യേക രോഗത്തിനെതിരെ നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് പ്രതിരോധശേഷി നൽകുന്ന ശാസ്ത്രീയമായ മാർഗ്ഗമാണ്.
ഇവിടെയാണ് വാക്സിനേഷന്റെ പ്രാധാന്യം വരുന്നത്. നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ രോഗങ്ങളെ ചെറുക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു രീതിയാണ് വാക്സിനേഷൻ. ഒരു രോഗം നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ അതിനെ എങ്ങനെ നശിപ്പിക്കാം എന്ന് പഠിക്കാനുള്ള ഒരു പരിശീലനം പോലെയാണ് വാക്സിൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ചില രോഗങ്ങൾ, ഉദാഹരണത്തിന് വസൂരി, ഒരാൾക്ക് വന്നാൽ പിന്നീട് വരാനുള്ള സാധ്യത കുറവാണ്. എന്നാൽ ഇൻഫ്ലുവൻസ പോലുള്ള രോഗങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങളിൽ വീണ്ടും വരാം.
1796-ൽ ഇംഗ്ലീഷ് ഡോക്ടറായ എഡ്വേർഡ് ജെന്നറാണ് ആദ്യമായി വാക്സിനേഷനെക്കുറിച്ച് ലോകത്തിന് കാണിച്ചു കൊടുത്തത്. പശുക്കളിൽ കാണുന്ന കൗപോക്സ് എന്ന രോഗം ബാധിച്ചവർക്ക് മാരകമായ വസൂരി രോഗം വരാനുള്ള സാധ്യത കുറവാണെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. തുടർന്ന്, കൗപോക്സ് ബാധിച്ച ഒരാളിൽ നിന്ന് എടുത്ത പഴുപ്പ് എട്ട് വയസ്സുള്ള ജെയിംസ് ഫിപ്സ് എന്ന കുട്ടിക്ക് കുത്തിവച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ആദ്യത്തെ വാക്സിനേഷൻ നടത്തി.
നമ്മുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിൽ ആന്റിബോഡികളും വെളുത്ത രക്താണുക്കളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇവ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്ന ആന്റിജനുകൾ എന്ന അന്യവസ്തുക്കളോട് പോരാടുന്നു. ഈ ആന്റിജനുകൾ വൈറസുകളോ ബാക്ടീരിയകളോ ആകാം. ശരീരം ഒരു ആന്റിജനെ കണ്ടെത്തിയാൽ, അതിനെ നശിപ്പിക്കാൻ ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. ഓരോ ആന്റിജനും പ്രത്യേകതരം ആന്റിബോഡികളാണ് ശരീരം നിർമ്മിക്കുന്നത്.
ഒരു പുതിയ രോഗാണുവിനെതിരെ പ്രതിരോധം തീർക്കാൻ ശരീരം എടുക്കുന്ന സമയമാണ് ആർജ്ജിത പ്രതിരോധശേഷി. ഒരു പുതിയ രോഗം വരുമ്പോൾ, അതിനെതിരെ പോരാടാൻ ആന്റിബോഡികൾ ഉണ്ടാക്കാൻ സമയം എടുക്കും. എന്നാൽ രോഗം ഭേദമായാൽ, ശരീരം ഈ ആന്റിബോഡികളുടെ ഒരു "ഓർമ്മ" സൂക്ഷിക്കുന്നു. അതിനാൽ അതേ രോഗം വീണ്ടും വന്നാൽ, ശരീരം വളരെ വേഗത്തിൽ ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിച്ച് രോഗത്തെ ചെറുക്കുന്നു. ഒരു പട്ടാളക്കാരൻ മുൻപ് ഒരു ശത്രുവിനെ കണ്ടുമുട്ടി തോൽപ്പിച്ചാൽ, അടുത്ത തവണ അതേ ശത്രുവിനെ കാണുമ്പോൾ കൂടുതൽ എളുപ്പത്തിൽ അവനെ നേരിടാൻ സാധിക്കുന്നതുപോലെയാണിത്.
വാക്സിനുകളിൽ നിർജ്ജീവമാക്കിയതോ അല്ലെങ്കിൽ ദുർബലമാക്കിയതോ ആയ രോഗാണുക്കൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇവയ്ക്ക് രോഗം ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിയില്ല. വാക്സിൻ എടുക്കുമ്പോൾ, നമ്മുടെ ശരീരം ഈ രോഗാണുക്കളെ ആന്റിജനുകളായി തിരിച്ചറിയുകയും അവയ്ക്കെതിരെ ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. രോഗാണുക്കൾ ദുർബലമാണെങ്കിലും, ശരീരം ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും അവയുടെ ഓർമ്മ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പിന്നീട് അതേ രോഗാണു നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചാൽ, ശരീരം വളരെ വേഗത്തിൽ ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിച്ച് രോഗത്തെ തടയുന്നു. ഒരു പരിശീലന കളരിയിൽ പങ്കെടുത്ത ഒരു യോദ്ധാവ് യുദ്ധക്കളത്തിൽ ശത്രുവിനെ നേരിടാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്നതുപോലെയാണിത്.
രോഗങ്ങളുടെ വ്യാപനം തടയുന്നതിൽ വാക്സിനേഷൻ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. വാക്സിൻ എടുക്കുന്നതിലൂടെ നമ്മൾ നമ്മെത്തന്നെ സംരക്ഷിക്കുക മാത്രമല്ല, പ്രായമായവർ, കുട്ടികൾ, രോഗപ്രതിരോധശേഷി കുറഞ്ഞവർ തുടങ്ങിയ ദുർബലരായ ആളുകളെയും സംരക്ഷിക്കുന്നു. വസൂരി, പോളിയോ തുടങ്ങിയ മാരക രോഗങ്ങളെ ലോകത്തിൽ നിന്ന് തുടച്ചുനീക്കാൻ വാക്സിനേഷന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. പൊതുജനാരോഗ്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നതിൽ വാക്സിനേഷൻ ഇപ്പോഴും ഒരു നിർണായക ശക്തിയാണ്. ഒരു സമൂഹം ഒന്നടങ്കം വാക്സിൻ എടുക്കുമ്പോൾ, രോഗം ഒരാളിൽ നിന്ന് മറ്റൊരാളിലേക്ക് പകരുന്നത് തടയാൻ സാധിക്കുന്നു. ഇതിനെ "ഹേർഡ് ഇമ്മ്യൂണിറ്റി" എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
അവസാനമായി, ശക്തമായ പ്രതിരോധശേഷി നിലനിർത്തുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനം സമീകൃതാഹാരവും ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതശൈലിയുമാണ്. പ്രത്യേക ഭക്ഷണങ്ങളെയോ സപ്ലിമെന്റുകളെയോ മാത്രം ആശ്രയിക്കാതെ, മൊത്തത്തിലുള്ള ആരോഗ്യത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കുകയും, പ്രതിരോധശേഷിയെയും ആരോഗ്യത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ശരിയായ വിവരങ്ങൾക്കായി വിശ്വസനീയമായ ഉറവിടങ്ങളെ സമീപിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. വാക്സിനേഷൻ പോലുള്ള ശാസ്ത്രീയമായ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ രോഗങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാനും നമുക്ക് സാധിക്കും. പ്രകൃതിയുടെ അതിജീവന പോരാട്ടത്തിൽ, ഏറ്റവും ശക്തരായവർ മാത്രമല്ല, ശരിയായ അറിവുള്ളവരും വിജയിക്കും.
No comments:
Post a Comment