5- ഹൃദയത്തിലെ മനസ്സ്

 ഹൃദയത്തിലെ മനസ്സ്: ഒരു തെറ്റായ നിഗമനത്തിൻ്റെ ഭാഷാപരമായ പൈതൃകം

മനുഷ്യൻ്റെ ചിന്തയുടെയും വികാരങ്ങളുടെയും ഉറവിടം എവിടെയാണ് എന്ന ചോദ്യം നൂറ്റാണ്ടുകളായി തത്ത്വചിന്തകരെയും ശാസ്ത്രജ്ഞരെയും ഒരുപോലെ കുഴക്കിയിട്ടുണ്ട്. അരിസ്റ്റോട്ടിലിനെപ്പോലുള്ള പുരാതന ചിന്തകർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് മനസ്സ് ഹൃദയത്തിലാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതെന്നാണ്. തലച്ചോറിനെ അവർ രക്തം തണുപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഉപകരണം മാത്രമായി കണ്ടു. ഹൃദയത്തിൻ്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ തെറ്റായ ധാരണ പല ഭാഷകളിലെയും പ്രയോഗങ്ങളിലും വാക്കുകളിലും ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. തലച്ചോറാണ് ചിന്തയുടെയും വികാരങ്ങളുടെയും കേന്ദ്രമെന്ന് ഇന്ന് നമുക്കറിയാമെങ്കിലും, ഹൃദയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ഭാഷാപരമായ പൈതൃകം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു.

ഈ ആശയത്തെ കൂടുതൽ വ്യക്തമാക്കാൻ നമുക്ക് വിവിധ ഉദാഹരണങ്ങൾ പരിശോധിക്കാം:

1. മലയാളത്തിലെ ഹൃദയബന്ധിതമായ പ്രയോഗങ്ങൾ:

 * ഹൃദിസ്ഥമാക്കുക: ഒരു കാര്യം ഹൃദയത്തിൽ പതിഞ്ഞു എന്ന് പറയുമ്പോൾ, അത് ഓർമ്മയിൽ ഉറച്ചു എന്ന് നമ്മൾ അർത്ഥമാക്കുന്നു. ഓർമ്മയുടെ സ്ഥാനം തലച്ചോറാണെന്നിരിക്കെ, ഹൃദയവുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചുള്ള ഈ പ്രയോഗം പണ്ടത്തെ വിശ്വാസത്തിൻ്റെ ഒരു ശേഷിപ്പാണ്.

 * സഹൃദയൻ: നല്ല മനസ്സുള്ള ഒരാളെ സഹൃദയൻ എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ മനസ്സിൻ്റെ ഗുണത്തെ ഹൃദയവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

 * ഹൃദയ വിശുദ്ധി: ഒരാളുടെ മനസ്സിൻ്റെ നന്മയെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ വിശുദ്ധിയായി കാണുന്നു.

 * ഹൃദയ വിശാലത: തുറന്ന മനസ്സോടെ മറ്റുള്ളവരെ സ്വീകരിക്കുന്നതിനെ ഹൃദയവിശാലത എന്ന് പറയുന്നു.

 * ഹാർദ്ദവമായി: സ്നേഹത്തോടെയും ആത്മാർത്ഥതയോടെയുമുള്ള പെരുമാറ്റത്തെ ഹാർദ്ദവമായി എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു.

 * കഠിന ഹൃദയൻ: ദയയില്ലാത്ത ഒരാളെ കഠിന ഹൃദയൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഇവിടെ വികാരമില്ലായ്മയെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ കാഠിന്യവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

ഈ പ്രയോഗങ്ങളെല്ലാം രൂപപ്പെട്ടത് ചിന്തയുടെയും വികാരങ്ങളുടെയും കേന്ദ്രം ഹൃദയമാണെന്ന തെറ്റായ ധാരണയിൽ നിന്നാണ്. എന്നാൽ, ആശയവിനിമയം സാധ്യമാകണമെന്നതിനാൽ ഈ ഭാഷാപരമായ പൈതൃകം ഇന്നും മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു.

2. മറ്റ് ഭാഷകളിലെ സമാനമായ പ്രയോഗങ്ങൾ:

മലയാളത്തിൽ മാത്രമല്ല, ലോകത്തിലെ മറ്റ് പല ഭാഷകളിലും ഹൃദയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിന്തയെയും വികാരത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്ന പ്രയോഗങ്ങൾ കാണാൻ സാധിക്കും:

 * ഇംഗ്ലീഷ്: "Learn by heart" (ഹൃദയം കൊണ്ട് പഠിക്കുക - ഓർമ്മിക്കുക എന്ന അർത്ഥത്തിൽ), "heartfelt gratitude" (ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി), "cold-hearted" (തണുത്ത ഹൃദയമുള്ള - ദയയില്ലാത്ത).

 * ഹിന്ദി: "ദിൽ സേ യാദ് കർനാ" (ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് ഓർക്കുക), "ദിൽ കാ അമീർ" (ഹൃദയം കൊണ്ട് സമ്പന്നൻ - നല്ല മനസ്സുള്ളവൻ), "പത്ഥർ ദിൽ" (കല്ല് ഹൃദയം - ക്രൂരൻ).

 * ലാറ്റിൻ: "Ex animo" (ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് - ആത്മാർത്ഥമായി).

ഈ ഉദാഹരണങ്ങളെല്ലാം സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഹൃദയത്തെ മനസ്സുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പുരാതന വിശ്വാസം വിവിധ സംസ്കാരങ്ങളിലും ഭാഷകളിലും ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയിരുന്നു എന്നാണ്.

3. വികാരങ്ങൾ അനുഭവപ്പെടുമ്പോൾ ഹൃദയത്തിനുണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ:

നാം ശക്തമായ വികാരങ്ങൾക്ക് അടിപ്പെടുമ്പോൾ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുകയും ശ്വാസോച്ഛ്വാസം വേഗത്തിലാവുകയും ചെയ്യുന്നു. ഭയപ്പെടുമ്പോൾ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടുന്നതും സന്തോഷിക്കുമ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക അനുഭവം നെഞ്ചിൽ ഉണ്ടാകുന്നതും ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. നമ്മുടെ പൂർവികർ ഈ ശാരീരിക മാറ്റങ്ങളെ വികാരങ്ങളുടെ ഉറവിടമായി തെറ്റിദ്ധരിക്കാൻ ഇത് കാരണമായി. കാരണം (Cause) എന്താണെന്നും സഹബന്ധം (Correlation) എന്താണെന്നും തിരിച്ചറിയാതെ പോയതാണ് ഈ തെറ്റായ നിഗമനത്തിലേക്ക് അവരെ നയിച്ചത്. തലച്ചോറിലെ ലിമ്പിക് സിസ്റ്റമാണ് വികാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതെന്നും, ഈ വികാരങ്ങളുടെ പ്രതികരണമായാണ് ഹൃദയമിടിപ്പിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നതെന്നും അവർക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

4. തലച്ചോറിൻ്റെ യഥാർത്ഥ പങ്ക്:

ആധുനിക ശാസ്ത്രം തെളിയിക്കുന്നത് വികാരങ്ങളുടെയും ചിന്തയുടെയും ഓർമ്മയുടെയും യഥാർത്ഥ കേന്ദ്രം തലച്ചോറാണ് എന്നാണ്. ലിമ്പിക് സിസ്റ്റം പോലുള്ള മസ്തിഷ്ക ഭാഗങ്ങളാണ് വികാരങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുകയും പ്രതികരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. ഭയമുണ്ടാകുമ്പോൾ തലച്ചോറാണ് ശരീരത്തെ ഓടി രക്ഷപ്പെടാൻ തയ്യാറാക്കുന്നത്. അതിനുവേണ്ടി ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂട്ടാനും ശ്വാസോച്ഛ്വാസം വേഗത്തിലാക്കാനും സിമ്പതെറ്റിക് നാഡീവ്യവസ്ഥയെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നത് തലച്ചോറാണ്. നെഞ്ചിലും ഹൃദയത്തിലും നാം അനുഭവിക്കുന്ന ഈ മാറ്റങ്ങൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ തലച്ചോറിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരമുള്ള ശാരീരിക പ്രതികരണങ്ങളാണ്.

5. ഭാഷയും സംസ്കാരവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം:

ഹൃദയത്തെ മനസ്സുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഈ പുരാതന വിശ്വാസം ഭാഷയുടെ ഭാഗമായി മാറിയത് തലമുറകളിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെട്ടതിനാലാണ്. ഭാഷ കേവലം ആശയവിനിമയത്തിനുള്ള ഒരു ഉപകരണം മാത്രമല്ല, അത് ഒരു സംസ്കാരത്തിൻ്റെ ചിന്താരീതികളെയും വിശ്വാസങ്ങളെയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ഹൃദയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ തെറ്റായ ധാരണ ഭാഷയിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞതിനാൽ, ശാസ്ത്രീയമായ അറിവ് വളർന്നതിന് ശേഷവും ഈ പ്രയോഗങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു. കാരണം, നിലവിലുള്ള ഭാഷ ഉപയോഗിച്ചാണ് നാം ലോകത്തെ മനസ്സിലാക്കുന്നതും ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നതും.

ഉപസംഹാരമായി, മനുഷ്യൻ്റെ മനസ്സ് ഹൃദയത്തിലാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് എന്ന പുരാതന വിശ്വാസം ശാസ്ത്രീയമായി തെറ്റാണെങ്കിലും, അത് പല ഭാഷകളിലെയും പ്രയോഗങ്ങളിൽ ഇന്നും ജീവിക്കുന്നു. വികാരങ്ങൾ അനുഭവപ്പെടുമ്പോൾ ഹൃദയത്തിനുണ്ടാകുന്ന ശാരീരിക മാറ്റങ്ങളെ തെറ്റായി മനസ്സിലാക്കിയതിൻ്റെ ഫലമാണിത്. എന്നാൽ, ഭാഷയും സംസ്കാരവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധം കാരണം, ഈ തെറ്റായ ധാരണയിൽ രൂപപ്പെട്ട പദപ്രയോഗങ്ങൾ ഇന്നും നമ്മുടെ ആശയവിനിമയത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി തുടരുന്നു. കാലം മാറിയാലും ചില ഭാഷാപരമായ പൈതൃകങ്ങൾ മാറ്റമില്ലാതെ നിലനിൽക്കും എന്നതിൻ്റെ ഒരു ഉദാഹരണമാണിത്.