F35

ആകാശത്തിലെ അദൃശ്യ പോരാളി: F-35 ലൈറ്റ്‌നിംഗ് II

------------------------------------------------------------------------------

ആധുനിക യുദ്ധവിമാന സാങ്കേതികവിദ്യയുടെയും യുദ്ധതന്ത്രങ്ങളുടെയും ഒരു നാഴികക്കല്ലാണ് ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിൻ്റെ F-35 ലൈറ്റ്‌നിംഗ് II. ഇത് കേവലം ഒരു ആയുധ പ്ലാറ്റ്‌ഫോം എന്നതിലുപരി, സങ്കീർണ്ണമായ യുദ്ധക്കളത്തിലെ വെല്ലുവിളികളെ നേരിടാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത ഒരു സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ സമഗ്രമായ സംയോജനമാണ്. ഇതിൻ്റെ പ്രധാന സവിശേഷതകളായ അത്യാധുനിക സ്റ്റെൽത്ത് കഴിവുകൾ, സൂപ്പർക്രൂയിസ്, മാരകമായ ആയുധശേഷി, ഡാറ്റാ ഫ്യൂഷൻ, നെറ്റ്‌വർക്ക്-കേന്ദ്രീകൃത യുദ്ധത്തിനുള്ള ശേഷി എന്നിവ F-35-നെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ചതും അവിഭാജ്യവുമായ യുദ്ധവിമാനങ്ങളിലൊന്നാക്കി മാറ്റുന്നു. 

F-35-ൻ്റെ ഉത്ഭവവും വികസനവും 

1990-കളിൽ അമേരിക്കൻ സൈന്യത്തിൻ്റെ വിവിധ സേനാ വിഭാഗങ്ങൾക്ക് (വ്യോമസേന, നാവികസേന, മറൈൻ കോർപ്സ്) പൊതുവായ ഒരു യുദ്ധവിമാനം എന്ന ആശയത്തിൽ നിന്നാണ് F-35 ലൈറ്റ്‌നിംഗ് II-ൻ്റെ ചരിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത്. ചെലവ് കുറയ്ക്കുകയും ഉൽപ്പാദനക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു പ്രധാന ലക്ഷ്യം. ജോയിൻ്റ് സ്ട്രൈക്ക് ഫൈറ്റർ (JSF) പ്രോഗ്രാം എന്ന പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെട്ടത്. വ്യത്യസ്ത ദൗത്യ ആവശ്യകതകൾ ഉള്ളതിനാൽ, ഓരോ സേനാ വിഭാഗത്തിനും അനുയോജ്യമായ മൂന്ന് പ്രധാന വകഭേദങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കാനാണ് പദ്ധതിയിട്ടത്. 

1996-ൽ ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിൻ, ബോയിംഗ്, നോർത്രോപ്പ് ഗ്രുമ്മൻ എന്നിവരുൾപ്പെടെയുള്ള കമ്പനികൾ ഈ പ്രോജക്റ്റിൽ പങ്കെടുത്തു. ഒടുവിൽ 2001-ൽ ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിൻ്റെ ഡിസൈൻ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുകയും F-35 എന്ന പേരിൽ ഇത് വികസിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. അതിനുശേഷം നിരവധി വർഷങ്ങൾ നീണ്ട ഗവേഷണങ്ങളും വികസനങ്ങളും പരീക്ഷണ പറക്കലുകളും ഇതിനായി നടന്നു. വലിയ തോതിലുള്ള ഫണ്ടിംഗ്, സാങ്കേതിക വെല്ലുവിളികൾ, സമയബന്ധിതമായ പൂർത്തീകരണം എന്നിവയെല്ലാം ഈ പ്രോജക്റ്റിനെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ചെലവേറിയതും സങ്കീർണ്ണവുമായ പ്രതിരോധ പദ്ധതികളിലൊന്നാക്കി മാറ്റി. 

അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനങ്ങളുടെ സവിശേഷതകൾ 

F-35 ഒരു അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനമാണ്. നാലാം തലമുറ വിമാനങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇതിനെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്ന ചില പ്രധാന സവിശേഷതകളുണ്ട്: 

സ്റ്റെൽത്ത് (Low Observability): റഡാർ, ഇൻഫ്രാറെഡ്, റേഡിയോ സിഗ്നലുകൾ എന്നിവയ്ക്ക് പിടികൊടുക്കാതെ പറക്കാനുള്ള കഴിവ്. 

സെൻസർ ഫ്യൂഷൻ: വിമാനത്തിലെ വിവിധ സെൻസറുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിവരങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച് പൈലറ്റിന് ഒറ്റപ്പെട്ടതും വ്യക്തവുമായ ഒരു ചിത്രം നൽകാനുള്ള കഴിവ്. 

നെറ്റ്‌വർക്ക് സെൻട്രിക് ഓപ്പറേഷൻസ്: മറ്റ് സൈനിക യൂണിറ്റുകളുമായി തത്സമയം വിവരങ്ങൾ പങ്കിടാനും ശേഖരിക്കാനുമുള്ള കഴിവ്. 

സൂപ്പർക്രൂയിസ് (Supercruise): ആഫ്റ്റർബേണറുകൾ ഉപയോഗിക്കാതെ തന്നെ ശബ്ദത്തേക്കാൾ വേഗത്തിൽ (Mach 1-ൽ കൂടുതൽ) തുടർച്ചയായി പറക്കാനുള്ള കഴിവ് (F-35-ൽ ഈ കഴിവ് പരിമിതമാണ്, എന്നിരുന്നാലും സാധ്യമാണ്). 

അഡ്വാൻസ്ഡ് ഏവിയോണിക്സ്: ആധുനിക കമ്പ്യൂട്ടർ സിസ്റ്റങ്ങളും സോഫ്റ്റ്‌വെയറുകളും ഉപയോഗിച്ച് യുദ്ധക്കളത്തിലെ വിവരങ്ങൾ വേഗത്തിൽ വിശകലനം ചെയ്യാനുള്ള കഴിവ്. 

F-35-ൻ്റെ സ്റ്റെൽത്ത് സാങ്കേതികവിദ്യ 

F-35-ൻ്റെ ഏറ്റവും നിർണായകമായ സവിശേഷത അതിൻ്റെ സ്റ്റെൽത്ത് സാങ്കേതികവിദ്യയാണ്. ഇത് വെറുമൊരു പെയിൻ്റിംഗ് അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പ്രത്യേക പൂശൽ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് വിമാനത്തിൻ്റെ രൂപകൽപ്പനയുടെയും ഘടനയുടെയും അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. 

റഡാർ അബ്സോർബന്റ് മെറ്റീരിയലുകൾ (RAM): F-35-ൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ പ്രത്യേകതരം മെറ്റീരിയലുകൾ പൂശിയിട്ടുണ്ട്. ഈ മെറ്റീരിയലുകൾ വിമാനത്തിൽ തട്ടുന്ന റഡാർ തരംഗങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിന് പകരം അവയെ ആഗിരണം ചെയ്യാനോ, ഊർജ്ജമാക്കി മാറ്റാനോ ശ്രമിക്കുന്നു. ഇത് റഡാർ തരംഗങ്ങൾ തിരികെ റഡാറിലേക്ക് എത്താതിരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു, അതുവഴി വിമാനത്തെ കണ്ടെത്താനുള്ള സാധ്യത കുറയുന്നു. 

കൃത്യമായ എയർഫ്രെയിം രൂപകൽപ്പന: F-35-ൻ്റെ ഓരോ കോണും ഉപരിതലവും റഡാർ തരംഗങ്ങളെ ചിതറിച്ചുകളയുന്ന രീതിയിലാണ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. 

ആംഗുലർ ഡിസൈൻ: വിമാനത്തിൻ്റെ ചിറകുകൾ, ഫ്യൂസലേജ്, എയർ ഇൻടേക്കുകൾ എന്നിവയെല്ലാം കൃത്യമായ കോണുകളിൽ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു. റഡാർ തരംഗങ്ങൾ ഈ പ്രതലങ്ങളിൽ തട്ടുമ്പോൾ, അവ റഡാറിലേക്ക് തിരികെ പോകാതെ മറ്റു ദിശകളിലേക്ക് ചിതറിപ്പോകുന്നു. 

ഒളിപ്പിച്ച എൻജിൻ ഫാനുകൾ: എൻജിൻ ഇൻടേക്കുകൾ വളഞ്ഞ രീതിയിൽ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നതിനാൽ, റഡാർ തരംഗങ്ങൾക്ക് നേരിട്ട് എൻജിൻ ഫാനുകളിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല. എൻജിൻ ഫാനുകൾ റഡാറിൽ ഒരു വലിയ പ്രതിഫലനം ഉണ്ടാക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള ഭാഗങ്ങളാണ്. 

സ്പെഷ്യൽ എക്സ്ഹോസ്റ്റ് സിസ്റ്റം: എൻജിൻ എക്സ്ഹോസ്റ്റ് പ്ലൂമുകൾ പോലും റഡാർ, ഇൻഫ്രാറെഡ് സിഗ്നേച്ചർ കുറയ്ക്കുന്നതിനായി പ്രത്യേകമായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ചൂടായ പുകയുടെ അളവ് കുറയ്ക്കാനും തണുപ്പിക്കാനും ഇതിന് സംവിധാനങ്ങളുണ്ട്, ഇത് ഇൻഫ്രാറെഡ് ഡിറ്റക്ഷൻ കുറയ്ക്കുന്നു. 

ആന്തരിക ആയുധ സംഭരണം: പരമ്പരാഗത യുദ്ധവിമാനങ്ങളിൽ ആയുധങ്ങൾ ചിറകുകൾക്ക് താഴെ പുറത്ത് ഘടിപ്പിക്കാറുണ്ട്. എന്നാൽ, ഇത് വിമാനത്തിന്റെ റഡാർ ക്രോസ്-സെക്ഷൻ (RCS) ഗണ്യമായി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. F-35-ൽ, മിസൈലുകളും ബോംബുകളും ആന്തരിക ആയുധ അറകളിൽ (Internal Weapon Bays) സൂക്ഷിക്കുന്നു. ഇത് വിമാനത്തിൻ്റെ ഉപരിതലം മിനുസമുള്ളതും ഒറ്റപ്പെട്ടതുമായി നിലനിർത്തുന്നു, റഡാർ തരംഗങ്ങളെ ചിതറിച്ചുകളയുകയും കണ്ടെത്തൽ ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

ഇതിന് ഒരു അപവാദമാണ് "ബീസ്റ്റ് മോഡ്". ഈ മോഡിൽ, സ്റ്റെൽത്ത് ശേഷിക്ക് മുൻഗണന നൽകാതെ, പരമാവധി ആയുധങ്ങൾ പുറത്ത് ഘടിപ്പിച്ച് F-35-ന് പറക്കാൻ സാധിക്കും. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ വിമാനം സ്റ്റെൽത്ത് കഴിവുകൾ പൂർണ്ണമായി ഉപയോഗിക്കുന്നില്ല. 

ഈ സമഗ്രമായ സമീപനം F-35-നെ ഒരു റഡാർ സ്ക്രീനിൽ ഒരു പക്ഷിയെയോ ചെറു പ്രാണിയെയോ പോലെ മാത്രം കാണിക്കുന്ന ഒരു 'ലോ ഒബ്സർവബിൾ' പ്ലാറ്റ്‌ഫോമാക്കി മാറ്റുന്നു. F-35 പൂർണ്ണമായും അദൃശ്യനാണെന്ന ധാരണ തെറ്റാണ്. ലോകത്തിലെ ഒരു വിമാനത്തിനും 100% അദൃശ്യനാകാൻ കഴിയില്ല. F-35-ൻ്റെ സ്റ്റെൽത്ത് കഴിവുകൾ അത് പറക്കുന്ന ഉയരം, വേഗത, ശത്രു റഡാറുകളുടെ തരം, അവയുടെ സാങ്കേതികവിദ്യ എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, പരമ്പരാഗത യുദ്ധവിമാനങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ശത്രു റഡാറുകൾക്ക് F-35-നെ കണ്ടെത്താനും ട്രാക്ക് ചെയ്യാനും ലോക്ക് ചെയ്യാനും വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ഇത് പൈലറ്റിന് ശത്രുവിനെ ആക്രമിക്കാനും തിരിച്ചടിക്കാനും മതിയായ സമയം നൽകുന്നു, യുദ്ധക്കളത്തിൽ അതൊരു വലിയ തന്ത്രപരമായ മുൻതൂക്കമാണ്. 

സെൻസർ ഫ്യൂഷൻ: യുദ്ധക്കളത്തിലെ ദൂരക്കാഴ്ച 

F-35-ൻ്റെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ സാങ്കേതിക സവിശേഷതകളിലൊന്നാണ് അതിൻ്റെ സെൻസർ ഫ്യൂഷൻ കഴിവ്. വിമാനത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ള വിവിധ സെൻസറുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിവരങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിച്ച്, പൈലറ്റിന് സമഗ്രവും തത്സമയവുമായ ഒരു യുദ്ധക്കള കാഴ്ച്ച നൽകുന്ന സാങ്കേതികവിദ്യയാണിത്. 

പ്രധാന സെൻസറുകൾ: 

AN/APG-81 AESA റഡാർ: ശത്രു വിമാനങ്ങളെയും കരയിലെ ലക്ഷ്യങ്ങളെയും ദീർഘദൂരത്തിൽ കണ്ടെത്താനും ട്രാക്ക് ചെയ്യാനും കഴിവുള്ള അത്യാധുനിക റഡാർ. ഇത് കുറഞ്ഞ റഡാർ പ്രതിഫലനം നൽകുന്നതിലും (low probability of intercept) മികച്ചുനിൽക്കുന്നു. 

ഇലക്ട്രോ-ഒപ്റ്റിക്കൽ ടാർഗെറ്റിംഗ് സിസ്റ്റം (EOTS): വിമാനത്തിൻ്റെ താഴെഭാഗത്ത് സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ള ഈ സംവിധാനം ഇൻഫ്രാറെഡ് സെൻസറുകൾ, ഫ്ലിർ (Forward-Looking Infrared) ക്യാമറകൾ, ലേസർ ഡിസിഗ്നേറ്റർ എന്നിവ സംയോജിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ഭൂമിയിലെയും വ്യോമത്തിലെയും ലക്ഷ്യങ്ങളെ കൃത്യമായി തിരിച്ചറിയാനും ട്രാക്ക് ചെയ്യാനും ആക്രമിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. 

ഡിസ്ട്രിബ്യൂട്ടഡ് അപ്പർച്ചർ സിസ്റ്റം (DAS): F-35-ൻ്റെ ഏറ്റവും വിപ്ലവകരമായ സവിശേഷതകളിലൊന്നാണ് DAS. വിമാനത്തിൻ്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ള ആറ് ഇൻഫ്രാറെഡ് ക്യാമറകൾ ചേർന്നതാണിത്. ഈ ക്യാമറകൾ 360 ഡിഗ്രി കവറേജ് നൽകുന്നു, ഇത് പൈലറ്റിന് വിമാനത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ച തത്സമയം ഹെൽമെറ്റ് ഡിസ്പ്ലേയിൽ ലഭ്യമാക്കുന്നു. വിമാനത്തിന് താഴെയോ പിന്നിലോ ഉള്ള കാഴ്ച പോലും ഇതിലൂടെ സാധ്യമാണ്. മിസൈൽ ലോഞ്ചുകൾ കണ്ടെത്താനും അവയുടെ പാത നിരീക്ഷിക്കാനും ശത്രു വിമാനങ്ങളെ കണ്ടെത്താനും ഇത് സഹായിക്കുന്നു. 

ഇലക്ട്രോണിക് വാർഫെയർ (EW) സ്യൂട്ട്: ശത്രു റഡാറുകളെ ജാം ചെയ്യാനും ആശയവിനിമയങ്ങളെ തടസ്സപ്പെടുത്താനും സഹായിക്കുന്ന അത്യാധുനിക EW സംവിധാനങ്ങൾ. 

ഈ സെൻസറുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിവരങ്ങളെ വിമാനത്തിലെ ശക്തമായ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ സംയോജിപ്പിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, റഡാറിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ഒരു ലക്ഷ്യത്തെക്കുറിച്ച് DAS-ൽ നിന്നുള്ള ഇൻഫ്രാറെഡ് വിവരങ്ങൾ കൂടി ചേർത്ത് പൈലറ്റിന് കൂടുതൽ വ്യക്തമായ ചിത്രം നൽകുന്നു. ഇത് പൈലറ്റിന് ചുറ്റുമുള്ള സാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ ധാരണ നൽകുകയും ശത്രുവിൻ്റെ നീക്കങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി അറിയാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പൈലറ്റിന്റെ ഹെൽമെറ്റ് മൗണ്ടഡ് ഡിസ്പ്ലേ (HMD) വിമാനത്തിന്റെ വിവിധ സെൻസറുകളിൽ നിന്നുള്ള വിവരങ്ങൾ നേരിട്ട് പൈലറ്റിന്റെ കാഴ്ചയിൽ ലഭ്യമാക്കുന്നു. 

നെറ്റ്‌വർക്ക് കേന്ദ്രീകൃത യുദ്ധവും ഡാറ്റാ ലിങ്കുകളും 

F-35 ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട പോരാളിയല്ല, മറിച്ച് ഒരു വലിയ സൈനിക ശൃംഖലയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. ഇത് ഒരു നെറ്റ്‌വർക്ക്-കേന്ദ്രീകൃത യുദ്ധ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമാണ്. മറ്റ് വിമാനങ്ങൾ, കപ്പലുകൾ, കരസേന യൂണിറ്റുകൾ, ഉപഗ്രഹങ്ങൾ എന്നിവയുമായി തത്സമയം വിവരങ്ങൾ പങ്കിടാനും ശേഖരിക്കാനും F-35-ന് കഴിയും. 

മൾട്ടി-ഫങ്ഷണൽ അഡ്വാൻസ്ഡ് ഡാറ്റാ ലിങ്ക് (MADL): F-35-ൻ്റെ പ്രധാന ഡാറ്റാ ലിങ്കാണ് MADL. സ്റ്റെൽത്ത് സ്വഭാവമുള്ള വിവര കൈമാറ്റം സാധ്യമാക്കുന്നതിന് വേണ്ടിയാണ് ഇത് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. കുറഞ്ഞ റഡാർ പ്രതിഫലനത്തോടെയുള്ള (low probability of intercept and detection) ആശയവിനിമയം ഇത് ഉറപ്പാക്കുന്നു, ഇത് ശത്രുക്കൾക്ക് വിവര കൈമാറ്റം കണ്ടെത്തുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുന്നു. 

ലിങ്ക് 16: ഇത് പരമ്പരാഗത യുദ്ധവിമാനങ്ങളിലും നാവിക കപ്പലുകളിലും ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു സാധാരണ ഡാറ്റാ ലിങ്കാണ്. F-35-ന് ലിങ്ക് 16 ഉപയോഗിച്ച് നാലാം തലമുറ വിമാനങ്ങളുമായും മറ്റ് സൈനിക പ്ലാറ്റ്‌ഫോമുകളുമായും ആശയവിനിമയം നടത്താൻ കഴിയും, എന്നിരുന്നാലും ഇതിന് സ്റ്റെൽത്ത് ശേഷി കുറവായിരിക്കും. 

ഈ ഡാറ്റാ ലിങ്കുകൾ സുരക്ഷിതവും അതിവേഗത്തിലുള്ളതുമായ വിവര കൈമാറ്റം ഉറപ്പാക്കുന്നു. ഇത് യുദ്ധക്കളത്തിൽ കൂട്ടായ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് (Collaborative Operations) ശക്തി നൽകുകയും ഓരോ യൂണിറ്റിനും തത്സമയ വിവരങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു F-35 ഒരു ശത്രു റഡാറിനെ കണ്ടെത്തുകയാണെങ്കിൽ, ആ വിവരം തത്സമയം മറ്റ് F-35 വിമാനങ്ങളിലേക്കും അല്ലെങ്കിൽ കരസേന യൂണിറ്റുകളിലേക്കും കൈമാറാൻ കഴിയും, ഇത് ശത്രുവിനെതിരെ കൂട്ടായി ആക്രമണം നടത്താനോ പ്രതിരോധിക്കാനോ സഹായിക്കും. ഈ സവിശേഷതകൾ ആധുനിക യുദ്ധങ്ങളിൽ അതീവ നിർണ്ണായകമാണ്, കാരണം വിവരങ്ങളുടെ കൃത്യമായ ഒഴുക്ക് യുദ്ധത്തിൻ്റെ ഗതിയെ സ്വാധീനിക്കും. 

F-35-ൻ്റെ വകഭേദങ്ങൾ 

F-35-ന് മൂന്ന് പ്രധാന വകഭേദങ്ങളുണ്ട്, ഓരോന്നും വ്യത്യസ്ത ദൗത്യ ആവശ്യകതകൾ നിറവേറ്റാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തവയാണ്: 

F-35A (Conventional Takeoff and Landing - CTOL): 

ഇതാണ് ഏറ്റവും സാധാരണമായ വകഭേദം, മിക്ക വ്യോമസേനകളും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. 

സാധാരണ റൺവേകളിൽ നിന്ന് പറന്നുയരുകയും ഇറങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. 

പരമാവധി വേഗത: Mach 1.6. 

ആയുധശേഷി: ഏകദേശം 18,000 പൗണ്ട് (8,160 കിലോഗ്രാം), ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും. 

ഇതിനാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആന്തരിക ആയുധ സംഭരണ ശേഷിയുള്ളത്. 

25 mm GAU-22/A റോട്ടറി കാനൺ ഇതിൽ സംയോജിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. 

F-35B (Short Takeoff and Vertical Landing - STOVL): 

കുത്തനെയുള്ള ടേക്ക്ഓഫും ലാൻഡിംഗും (Short Takeoff and Vertical Landing - STOVL) സാധ്യമാക്കുന്ന വകഭേദം. 

ഇതിൻ്റെ പ്രധാന പ്രത്യേകത ഒരു ലിഫ്റ്റ് ഫാൻ സിസ്റ്റം (Lift Fan System) ആണ്, ഇത് ലംബമായ ലാൻഡിംഗിനും കുത്തനെയുള്ള ടേക്ക്ഓഫിനും ആവശ്യമായ അധിക ത്രസ്റ്റ് നൽകുന്നു. 

ചെറിയ റൺവേകളുള്ള വിമാനവാഹിനിക്കപ്പലുകളിലും (ഉദാഹരണത്തിന്, അമേരിക്കൻ മറൈൻ കോർപ്സിൻ്റെ ആംഫിബിയസ് അസ്സോൾട്ട് ഷിപ്പുകൾ, ബ്രിട്ടീഷ് റോയൽ നേവിയുടെ ക്വീൻ എലിസബത്ത് ക്ലാസ് കാരിയറുകൾ) പരിമിതമായ സൗകര്യങ്ങളുള്ള താവളങ്ങളിലും ഇത് ഉപയോഗപ്രദമാണ്. 

F-35A-യെക്കാൾ കുറഞ്ഞ ഇന്ധന ശേഷിയും ആന്തരിക ആയുധ സംഭരണ ശേഷിയുമുണ്ട്, കാരണം ലിഫ്റ്റ് ഫാൻ സിസ്റ്റത്തിന് സ്ഥലം ആവശ്യമാണ്. 

ബാഹ്യമായി കാനൺ പോഡ് ഘടിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കും. 

F-35C (Carrier Variant - CV): 

നാവികസേനയുടെ വലിയ വിമാനവാഹിനിക്കപ്പലുകളിൽ നിന്ന് കാറ്റാപുൾട്ട് ഉപയോഗിച്ച് പറന്നുയരാനും അറസ്റ്റർ വയറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ലാൻഡ് ചെയ്യാനും രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത വകഭേദം. 

F-35A, F-35B എന്നിവയെക്കാൾ വലിയ ചിറകുകളും (കുറഞ്ഞ ലാൻഡിംഗ് വേഗതയ്ക്ക്) ശക്തമായ ലാൻഡിംഗ് ഗിയറും (കാരിയർ ലാൻഡിംഗിൻ്റെ ആഘാതം താങ്ങാൻ) ഇതിനുണ്ട്. 

ഇന്ധന സംഭരണ ശേഷി F-35A-യെക്കാൾ കൂടുതലാണ്. 

ദീർഘദൂര ദൗത്യങ്ങൾക്ക് ഇത് കൂടുതൽ അനുയോജ്യമാണ്. 

കിൽ സ്വിച്ച്: ഒരു സങ്കീർണ്ണമായ സാങ്കേതിക ആശങ്ക 

F-35 പോലുള്ള അതിനൂതന യുദ്ധവിമാനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഉയരുന്ന പ്രധാന ചോദ്യങ്ങളിലൊന്നാണ് 'കിൽ സ്വിച്ച്' എന്ന സങ്കൽപ്പം. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ഇത് ഒറ്റയടിക്ക് ഒരു യന്ത്രത്തെ പൂർണ്ണമായി പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കുന്ന ഒരു ഭൗതിക ബട്ടൺ എന്നതിലുപരി, ഒരു സാങ്കേതിക ഉപകരണത്തിന്റെ പ്രവർത്തനം സുരക്ഷിതമായി നിർത്തുന്നതിനോ, ഒരു പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിൽ അതിനെ നിർജ്ജീവമാക്കുന്നതിനോ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു സംവിധാനത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഒരു റോക്കറ്റ് നിയന്ത്രണം വിട്ട് പറന്നുപോകുമ്പോൾ അതിനെ പൊട്ടിത്തെറിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന കമാൻഡോ, ഫാക്ടറിയിലെ എമർജൻസി സ്റ്റോപ്പ് ബട്ടണോ ഇതിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. 

F-35-നെ സംബന്ധിച്ച്, ഇത് വിമാനത്തിൻ്റെ സോഫ്റ്റ്‌വെയർ, ഹാർഡ്‌വെയർ, നെറ്റ്‌വർക്ക് സിസ്റ്റം എന്നിവയിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന, വിദൂര നിയന്ത്രണത്തിലൂടെ വിമാനത്തെ ഭാഗികമായോ പൂർണ്ണമായോ പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള ചില സംവിധാനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കയാണ്. F-35 പറക്കുന്ന ഒരു സൂപ്പർ കമ്പ്യൂട്ടറാണ്; ഇതിലെ ഓരോ ഘടകവും സങ്കീർണ്ണമായ സോഫ്റ്റ്‌വെയറുകളിലൂടെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഈ ശൃംഖലയിൽ, ആവശ്യമെങ്കിൽ വിമാനത്തിൻ്റെ ചില പ്രവർത്തനങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനോ നിർത്തലാക്കാനോ കഴിയുന്ന ബാക്ക്‌ഡോറുകളോ വിദൂര കമാൻഡുകളോ ഉണ്ടാകുമോ എന്നതാണ് പ്രധാന ചോദ്യം. 

ഒരു സൈനിക വിമാനത്തിൻ്റെ അതീവ രഹസ്യസ്വഭാവം കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, ഇത്തരം കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് നിർമ്മാതാക്കളായ ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിനോ അമേരിക്കൻ സർക്കാരോ പരസ്യമായി വിവരങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തില്ല എന്നത് സ്വാഭാവികമാണ്. എന്നാൽ, സുരക്ഷാ കാരണങ്ങളാൽ, തെറ്റായ കൈകളിൽ വിമാനം എത്തിച്ചേരുമ്പോൾ അതിനെ ഉപയോഗശൂന്യമാക്കാൻ ഇത്തരം സംവിധാനങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത് യുക്തിസഹമാണ്. വിമാനം തകർത്തുകളയുന്നതിന് പകരം, അതിലെ സെൻസറുകളും വിവരശേഖരണ സംവിധാനങ്ങളും പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കുക, എൻജിൻ നിർത്തുക, അല്ലെങ്കിൽ ദിശാബോധം ഇല്ലാതാക്കുക തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ വിദൂരമായി ചെയ്യാനുള്ള സാധ്യതകൾ നിലവിലുണ്ട്. 

വിമാനം ഏത് രാജ്യത്താണെങ്കിലും അമേരിക്കയിലിരുന്ന് തകർക്കാൻ കഴിയുമോ? 

ഈ ചോദ്യത്തിന് കൃത്യമായ ഒരു ഉത്തരം നൽകാൻ പ്രയാസമാണ്, കാരണം ഇത് അതീവ രഹസ്യസ്വഭാവമുള്ള സൈനിക സാങ്കേതികവിദ്യയാണ്. എങ്കിലും, സാങ്കേതിക സാധ്യതകളെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതാണ്. ഒരു F-35 വിമാനം അമേരിക്കയുടെ സ്വന്തം സൈന്യം ഉപയോഗിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അടിയന്തിര സാഹചര്യങ്ങളിൽ അതിനെ വിദൂരമായി പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കാൻ സാധിക്കുന്ന സംവിധാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. എന്നാൽ ഒരു സഖ്യകക്ഷിക്ക് വിമാനം വിൽക്കുമ്പോൾ, ആ രാജ്യത്തിൻ്റെ പരമാധികാരത്തെ മാനിച്ചുകൊണ്ട്, അത്തരമൊരു പൂർണ്ണമായ 'കിൽ സ്വിച്ച്' സംവിധാനം ഉൾപ്പെടുത്തുമോ എന്നത് സംശയമാണ്. 

ഒരു വിമാനം മറ്റൊരു രാജ്യത്തിന് വിൽക്കുമ്പോൾ, ആ രാജ്യത്തിൻ്റെ സൈനിക രഹസ്യങ്ങൾ ചോർത്താതിരിക്കാൻ വേണ്ട നടപടികൾ കൈക്കൊള്ളാറുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, വിമാനത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും രഹസ്യ സ്വഭാവമുള്ള ചില സോഫ്റ്റ്‌വെയർ കോഡുകളോ, ഹാർഡ്‌വെയർ ഘടകങ്ങളോ വിൽക്കപ്പെടുന്ന രാജ്യത്തിന് പൂർണ്ണമായി ലഭ്യമാക്കാതിരിക്കാം. ഒരു രാജ്യത്തിൻ്റെ യുദ്ധവിമാനം മറ്റൊരു രാജ്യത്തിലിരുന്ന് തകർക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു സംവിധാനം നിലവിലുണ്ടെങ്കിൽ, അത് ആഗോള രാഷ്ട്രീയത്തിൽ വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കും. സഖ്യകക്ഷികൾ പോലും തങ്ങളുടെ പരമാധികാരത്തിന് ഭീഷണിയാകുന്ന ഇത്തരം ഒരു വ്യവസ്ഥ അംഗീകരിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. 

എങ്കിലും, വിമാനം മോഷ്ടിക്കപ്പെടുകയോ, ഒരു ശത്രുരാജ്യത്തിൻ്റെ കൈവശം എത്തുകയോ ചെയ്യുന്ന സാഹചര്യങ്ങളിൽ, വിമാനത്തിൻ്റെ രഹസ്യ സാങ്കേതികവിദ്യ ചോർന്നുപോകാതിരിക്കാൻ അതിനെ പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കാനുള്ള ചില സംവിധാനങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഇത് ഒരു 'കിൽ സ്വിച്ച്' എന്നതിലുപരി, 'ആത്മരക്ഷാ സംവിധാനം' (Self-destruct mechanism) എന്ന് പറയാം. 

F-35 വാങ്ങാത്തതിന് 'കിൽ സ്വിച്ച്' കാരണമാണോ? സാങ്കേതിക പരമാധികാരം 

F-35 ഒരു മൾട്ടി മില്യൺ ഡോളർ യുദ്ധവിമാനമാണ്. ഇതിൻ്റെ വില (ഒരു യൂണിറ്റിന് ഏകദേശം 80-100 മില്യൺ USD), പരിപാലനച്ചെലവ് (ലൈഫ് സൈക്കിൾ കോസ്റ്റ്), സാങ്കേതിക സങ്കീർണ്ണത എന്നിവയെല്ലാം ഒരു രാജ്യത്തിന് ഇത് സ്വന്തമാക്കാൻ തീരുമാനമെടുക്കുമ്പോൾ പരിഗണിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകങ്ങളാണ്. F-35-ൻ്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകതകളിൽ ഒന്ന് അതിൻ്റെ ഓപ്പൺ ആർക്കിടെക്ചർ സോഫ്റ്റ്‌വെയർ ആണ്. ഈ സോഫ്റ്റ്‌വെയർ പുതിയ ഭീഷണികളെ നേരിടാനും പുതിയ കഴിവുകൾ നേടാനും നിരന്തരമായ നവീകരണങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഈ നവീകരണങ്ങളും സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളും ലോക്ക്ഹീഡ് മാർട്ടിനും യുഎസ് സർക്കാരും വഴിയാണ് ലഭിക്കുന്നത്. 

ഒരു രാജ്യം F-35 വാങ്ങുമ്പോൾ, ആ രാജ്യത്തിന് വിമാനത്തിൻ്റെ സോഫ്റ്റ്‌വെയറിൽ സ്വന്തമായി മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ സാധാരണഗതിയിൽ അനുവാദമുണ്ടായിരിക്കില്ല. സോഫ്റ്റ്‌വെയർ അപ്‌ഗ്രേഡുകൾ, അറ്റകുറ്റപ്പണികൾ, സ്പെയർ പാർട്‌സുകൾ എന്നിവയ്ക്കായി അവർ അമേരിക്കയെ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും. ഒരു പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിൽ, അമേരിക്ക സാങ്കേതിക സഹായം നിർത്തിവെക്കുകയാണെങ്കിൽ, വിമാനത്തിന് പുതിയ ഭീഷണികളെ നേരിടാൻ കഴിയില്ല. കാലഹരണപ്പെട്ട സോഫ്റ്റ്‌വെയറുമായി യുദ്ധത്തിന് പോകുന്നത് അതിൻ്റെ പ്രവർത്തനക്ഷമതയെ സാരമായി ബാധിക്കാം. ഇത് വെറും 'കിൽ സ്വിച്ച്' എന്ന ഒറ്റ ആശങ്കയല്ല, മറിച്ച് സാങ്കേതിക പരമാധികാരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചോദ്യം കൂടിയാണ്. 

ഇത്തരം കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട്, ചില രാജ്യങ്ങൾ F-35 വാങ്ങാൻ മടിക്കുന്നുണ്ടാവാം. സ്വന്തം സാങ്കേതിക പരമാധികാരത്തിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാതെ, പുതിയ യുദ്ധവിമാനങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കാനോ, തങ്ങളുടെ നിലവിലുള്ള വിമാനങ്ങളെ നവീകരിക്കാനോ അവർ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടാവാം. 

F-35-ൻ്റെ ഭാവി 

F-35 ലൈറ്റ്‌നിംഗ് II ഒരു വിപ്ലവകരമായ യുദ്ധവിമാനമാണ്. ഇതിൻ്റെ സാങ്കേതിക മികവും, യുദ്ധക്കളത്തിലെ പ്രകടനവും ഇതിനെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച യുദ്ധവിമാനങ്ങളിലൊന്നാക്കി മാറ്റുന്നു. എങ്കിലും, ഇതിൻ്റെ ഉയർന്ന വില, പരിപാലനച്ചെലവ്, സാങ്കേതിക സങ്കീർണ്ണത എന്നിവയെല്ലാം ചില രാജ്യങ്ങൾക്ക് ആശങ്കയുണ്ടാക്കുന്നു. 

ഭാവിയിൽ, F-35-ൻ്റെ സാങ്കേതികവിദ്യ കൂടുതൽ വികസിക്കാനും, ഇതിൻ്റെ വില കുറയ്ക്കാനുമുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം. എന്നിരുന്നാലും, സാങ്കേതിക പരമാധികാരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ, എല്ലാ രാജ്യങ്ങൾക്കും ഇത് ഒരുപോലെ സ്വീകാര്യമാകണമെന്നില്ല. 

എന്തായാലും, F-35 ലൈറ്റ്‌നിംഗ് II ആധുനിക യുദ്ധവിമാന സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ഒരു നാഴികക്കല്ലാണ്, ഭാവിയിലെ യുദ്ധവിമാനങ്ങളുടെ രൂപകൽപ്പനയിലും യുദ്ധതന്ത്രങ്ങളിലും ഇത് വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്.

✍   Basheer Pengattiri 

------------------------------------------------------------------------------

#science #F35LightningII #FifthGenerationFighter #StealthTechnology #MilitaryAviation #FutureOfWarfare