വിൽപത്രം

വിൽപത്രവും പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങളും

------------------------------------------------------------------------------

ഒരാളുടെ മരണശേഷം അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ എങ്ങനെ വിതരണം ചെയ്യണം എന്ന് നിർണ്ണയിക്കുന്ന സുപ്രധാനമായ ഒരു നിയമരേഖയാണ് വിൽപത്രം. അന്തരിച്ച വ്യക്തിയുടെ അവസാന ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് നിയമപരമായ അംഗീകാരം നൽകുന്നതിലൂടെ, കുടുംബാംഗങ്ങൾക്കിടയിൽ സ്വത്തുക്കൾ പങ്കിടുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട തർക്കങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു. വിൽപത്രം നിലവിലില്ലാത്ത സാഹചര്യത്തിലാണ് പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം വരുന്നത്. ഒരു വ്യക്തി വിൽപത്രം എഴുതാതെ മരണപ്പെട്ടാൽ, അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ അതത് പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങൾ അനുസരിച്ചായിരിക്കും വിതരണം ചെയ്യുക. 

എന്താണ് വിൽപത്രം? 

ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ ജീവിതകാലത്ത്, തൻ്റെ മരണശേഷം സ്വത്തുക്കൾ ആർക്കൊക്കെ ലഭിക്കണം, എങ്ങനെ വിതരണം ചെയ്യണം എന്ന് രേഖാമൂലം തയ്യാറാക്കുന്ന ഒരു നിയമപരമായ രേഖയാണ് വിൽപത്രം. ഇതിലൂടെ, ഉടമയ്ക്ക് തൻ്റെ സ്വത്തുക്കൾ ഇഷ്ടമുള്ള വ്യക്തികൾക്കോ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കോ നൽകാൻ സാധിക്കുന്നു. ഭാര്യ, മക്കൾ, മറ്റ് ബന്ധുക്കൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ, അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും ട്രസ്റ്റുകൾ എന്നിവരെ വിൽപത്രത്തിലൂടെ ഗുണഭോക്താക്കളായി നിശ്ചയിക്കാം. കൂടാതെ, സ്വത്തുക്കൾ വിതരണം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള നടപടിക്രമങ്ങൾ പൂർത്തിയാക്കാൻ ഒരു എക്സിക്യൂട്ടറെയും (നടത്തിപ്പുകാരൻ) വിൽപത്രത്തിൽ നിയമിക്കാൻ സാധിക്കും. ഇത് മരണാനന്തരമുള്ള കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പത്തിൽ നടപ്പിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. 

ഒരു സാധുവായ വിൽപത്രം നിയമപരമായി അംഗീകരിക്കപ്പെടണമെങ്കിൽ ചില നിബന്ധനകൾ പാലിക്കേണ്ടതുണ്ട്. വിൽപത്രം എഴുതുന്ന വ്യക്തിക്ക് കുറഞ്ഞത് 18 വയസ്സ് പൂർത്തിയായിരിക്കണം, കൂടാതെ വിൽപത്രം തയ്യാറാക്കുമ്പോൾ നല്ല മാനസികാരോഗ്യവും ബോധവും ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഇത് സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരമായിരിക്കണം, മറ്റാരുടെയും പ്രേരണയോ സമ്മർദ്ദമോ ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല. വിൽപത്രം എഴുതിയ വ്യക്തി രണ്ട് സാക്ഷികളുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഒപ്പിടുകയും, സാക്ഷികൾ ഗുണഭോക്താക്കളാകാതെ ആ ഒപ്പ് നേരിട്ട് കാണുകയും അവരുടെ ഒപ്പുകൾ രേഖപ്പെടുത്തുകയും വേണം. വ്യക്തിയുടെ മരണശേഷമാണ് വിൽപത്രം നിയമപരമായി പ്രാബല്യത്തിൽ വരുന്നത് (ഇത് മുസ്ലീം ഇതര വിഭാഗങ്ങൾക്കുള്ള വിൽപത്രങ്ങൾക്ക് ബാധകമായ കാര്യമാണ്). 

എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒരു മുസ്ലീമിന് സാധാരണഗതിയിൽ ഒരു സമ്പൂർണ്ണ വിൽപത്രം എഴുതാൻ സാധിക്കാത്തത്? 

സാധാരണ നിയമവ്യവസ്ഥയിൽ ഒരു വ്യക്തിക്ക് തൻ്റെ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും വിൽപത്രത്തിലൂടെ ഇഷ്ടമുള്ളവർക്ക് നൽകാൻ സാധിക്കുമ്പോൾ, മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമം (ശരീഅത്ത്) ഇതിന് ചില നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിൻ്റെ പ്രധാന കാരണം ഇസ്ലാമിക പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങളുടെ തത്വങ്ങളാണ്. ഇസ്ലാമിൽ അനന്തരാവകാശികൾക്ക് സ്വത്തിൽ ഒരു നിശ്ചിത ഓഹരിയുണ്ട്, അത് ഖുർആനിലും ഹദീസിലും വ്യക്തമായി നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു മുസ്ലീം വ്യക്തി വസ്വിയ്യത്ത് (വിൽപത്രം പോലുള്ള ഒരു നിർദ്ദേശം) എഴുതിവെച്ചാൽ പോലും, അത് സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്നിൽ കൂടാൻ പാടില്ല. കൂടാതെ, സുന്നി നിയമപ്രകാരം അനന്തരാവകാശിക്ക് വസ്വിയ്യത്ത് നൽകാനും പാടില്ല. 

നിയമപരമായ അവകാശികളുടെയെല്ലാം സമ്മതമുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ ഒരു മുസ്ലീമിൻ്റെ വസ്വിയ്യത്തിന് (സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്നിൽ കൂടുതലുള്ള ഭാഗത്തിന്) നിയമപരമായ സാധുത ലഭിക്കൂ. എന്നാൽ, എല്ലാ അവകാശികളും ഒരേപോലെ സമ്മതിക്കുക എന്നത് പ്രായോഗികമായി ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്. 

വിൽപത്രവും വസ്വിയ്യത്തും ഒന്നല്ലേ? 

സാങ്കേതികമായി നോക്കിയാൽ വിൽപത്രവും വസ്വിയ്യത്തും തമ്മിൽ ചില വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്. ഇസ്ലാമിക നിയമപ്രകാരം, ഒരാൾക്ക് തൻ്റെ മൊത്തം സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്ന് (1/3) മാത്രമേ വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യാൻ അനുവാദമുള്ളൂ. അതായത്, ഒന്നിലധികം മക്കളുള്ള ഒരാൾക്ക് തൻ്റെ സ്വത്ത് മുഴുവനായോ കൂടുതലോ ഒരാൾക്ക് മാത്രമായി വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല. ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾക്ക് തൻ്റെ സ്വത്ത് ആർക്ക് വേണമെങ്കിലും ദാനം ചെയ്യാം (ഹിബ), എന്നാൽ മരണശേഷം അനന്തരാവകാശ നിയമപ്രകാരമേ ഭാഗിക്കാൻ സാധിക്കൂ. 

വസ്വിയ്യത്തിൻ്റെ നടപടിക്രമങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? 

മുസ്ലീം നിയമപ്രകാരം ഒരു വസ്വിയ്യത്ത് സാധുവാകണമെങ്കിൽ ചില നടപടിക്രമങ്ങൾ പാലിക്കണം: 

* സ്വത്തിൻ്റെ പരിധി: വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യുന്ന സ്വത്ത് മൊത്തം സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്നിൽ കൂടാൻ പാടില്ല. 

* അനന്തരാവകാശിയല്ലാത്ത ഗുണഭോക്താവ്: വസ്വിയ്യത്തിൻ്റെ ഗുണഭോക്താവ് നിയമപരമായ അനന്തരാവകാശി ആയിരിക്കരുത് (സുന്നി നിയമപ്രകാരം). 

* അവകാശികളുടെ സമ്മതം (കൂടുതലുണ്ടെങ്കിൽ): വസ്വിയ്യത്ത് സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്നിൽ കൂടുതലാണെങ്കിൽ, എല്ലാ നിയമപരമായ അവകാശികളുടെയും സമ്മതം ആവശ്യമാണ്. 

* വ്യക്തമായ ഉദ്ദേശ്യം: വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യുന്ന വ്യക്തിയുടെ ഉദ്ദേശ്യം വ്യക്തമായി പ്രകടിപ്പിക്കണം. ഇത് വാചികമായോ രേഖാമൂലമായോ ആകാം. രേഖാമൂലം ചെയ്യുന്നതാണ് കൂടുതൽ അഭികാമ്യം. 

* സാക്ഷികൾ (അഭികാമ്യം): വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യുമ്പോൾ സാക്ഷികളുടെ സാന്നിധ്യം നിയമപരമായി നിർബന്ധമല്ലെങ്കിലും, ഭാവിയിൽ തെളിവുകൾക്ക് സഹായകമാകും. എന്നാൽ, ഒരു സാധാരണ വിൽപത്രത്തിന് (മുസ്ലീം ഇതര വിഭാഗങ്ങൾക്ക്) സാക്ഷികളുടെ സാന്നിധ്യം നിർബന്ധമാണ്. 

സുന്നിയും ഷിയായും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

ഈ വിഷയത്തിൽ സുന്നി മുസ്ലീങ്ങളും ഷിയാ മുസ്ലീങ്ങളും തമ്മിൽ ചില പ്രധാന വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്. സുന്നി നിയമപ്രകാരം, അനന്തരാവകാശിക്ക് വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യാൻ പാടില്ല. എന്നാൽ ഷിയാ മുസ്ലീം നിയമത്തിൽ ഇത് ബാധകമല്ല. ഒരു ഷിയാ മുസ്ലീമിന് തൻ്റെ മൊത്തം സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്ന് വരെ അനന്തരാവകാശികൾക്ക് പോലും വസ്വിയ്യത്ത് ചെയ്യാം. ഇതിന് മറ്റ് അവകാശികളുടെ സമ്മതം ആവശ്യമില്ല. എന്നാൽ, വസ്വിയ്യത്ത് സ്വത്തിൻ്റെ മൂന്നിലൊന്നിൽ കൂടുതലാണെങ്കിൽ, മറ്റ് അവകാശികളുടെ സമ്മതം ആവശ്യമാണ്. 

ഇന്ത്യയിലെ നിയമങ്ങൾ 

ഇന്ത്യയിൽ പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങൾ വ്യക്തിയുടെ മതം അനുസരിച്ച് വ്യത്യസ്തമാണ്. മുസ്ലീങ്ങളുടെ പിന്തുടർച്ചാവകാശം നിയന്ത്രിക്കുന്നത് 1937-ലെ മുസ്ലിം വ്യക്തിനിയമ (ശരീഅത്ത്) ആപ്ലിക്കേഷൻ ആക്ട് ആണ്. ഈ നിയമം അനുസരിച്ച്, മുസ്ലീങ്ങളുടെ സ്വത്ത് വിതരണം ചെയ്യുന്നത് ശരീഅത്ത് നിയമപ്രകാരമാണ്. ശരീഅത്ത് നിയമത്തിൽ വസ്വിയ്യത്തുകൾക്ക് ചില പ്രത്യേക പരിമിതികളുണ്ട്, അത് മുകളിൽ വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1937-ലെ ഈ നിയമം ശരീഅത്ത് നിയമത്തിലെ സ്വത്ത് സംബന്ധമായ പ്രധാന കാര്യങ്ങൾക്ക് ഇന്ത്യൻ കോടതികളിൽ നിയമപരമായ അംഗീകാരം നൽകുന്നു. 

മറ്റ് മതവിശ്വാസികൾക്ക് (ക്രിസ്ത്യൻ, പാഴ്സി തുടങ്ങിയവർ) ഇന്ത്യൻ പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമം, 1925 അനുസരിച്ചാണ് സ്വത്ത് വിതരണം ചെയ്യുന്നത്. ഈ നിയമപ്രകാരം, ഒരു വ്യക്തിക്ക് തൻ്റെ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും വിൽപത്രത്തിലൂടെ ഇഷ്ടമുള്ളവർക്ക് നൽകാൻ സാധിക്കും. എന്നാൽ, ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ അടുത്ത അവകാശികളുടെ അവകാശങ്ങൾ നിയമപരമായി പരിഗണിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. ഹിന്ദു പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമം, 1956 ഹിന്ദു, ബുദ്ധ, ജൈന, സിഖ് മതവിശ്വാസികളുടെ പിന്തുടർച്ചാവകാശത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു. ഈ നിയമത്തിലും വിൽപത്രം എഴുതാനുള്ള അവകാശമുണ്ട്. 

മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമം ഖുർആൻ, ഹദീസ്, ഇജ്മാഅ്, ഖിയാസ് എന്നിവയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ഈ നിയമം ശരീഅത്ത് നിയമത്തിലെ തത്വങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണെങ്കിലും, കോടതികൾ പലപ്പോഴും മുസ്ലിം പണ്ഡിതന്മാരുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെയും വിവിധ മുസ്ലിം വിഭാഗങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചിട്ടുള്ള നിയമങ്ങളെയും ആശ്രയിക്കുന്നു. ഈ വിഷയത്തിൽ നിയമ വിദഗ്ദ്ധരുടെ ഉപദേശം തേടുന്നത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. 

വിൽപത്രത്തിൻ്റെ രജിസ്ട്രേഷൻ 

വിൽപത്രം രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുന്നത് നിർബന്ധമല്ലെങ്കിലും, ഭാവിയിൽ ഉണ്ടാകാനിടയുള്ള നിയമപരമായ തർക്കങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ ഇത് വളരെ പ്രയോജനകരമാണ്. രജിസ്ട്രേഷൻ ഒരു ഔദ്യോഗിക രേഖയായി വിൽപത്രത്തെ മാറ്റുകയും, അതിൻ്റെ ആധികാരികത ഉറപ്പാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

വിൽപത്രം ഒരു വ്യക്തിയുടെ മരണശേഷം അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ സുരക്ഷിതമായും അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്ന രീതിയിലും വിതരണം ചെയ്യാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന നിയമപരമായ രേഖയാണ്. എന്നാൽ, ഇന്ത്യൻ പിന്തുടർച്ചാവകാശ നിയമങ്ങൾ മതപരമായ വിശ്വാസങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമത്തിൽ വസ്വിയ്യത്തുകൾക്ക് പ്രത്യേക നിയന്ത്രണങ്ങളുണ്ട്. അതിനാൽ, ഒരു വിൽപത്രം അല്ലെങ്കിൽ വസ്വിയ്യത്ത് തയ്യാറാക്കുമ്പോൾ, ബാധകമായ നിയമങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിരിക്കുകയും, ആവശ്യമെങ്കിൽ ഒരു നിയമ വിദഗ്ദ്ധൻ്റെ ഉപദേശം തേടുകയും ചെയ്യുന്നത് ഭാവിയിൽ ഉണ്ടാകാവുന്ന നിയമപരമായ സങ്കീർണതകൾ ഒഴിവാക്കാനും, പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ താൽപ്പര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാനും സഹായിക്കും. മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമത്തിൽ കാലാനുസൃതമായ പരിഷ്കാരങ്ങൾ ആവശ്യമാണെന്നുള്ള വാദങ്ങളും ശക്തമായി നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്.

✍   Basheer Pengattiri 

------------------------------------------------------------------------------

 #inheritancelaws  #wills #Wasiyyah #propertylaw  #estateplanning  #indianlaw